Liever in Lierop
Siris TV uit Someren heeft een reportage gemaakt over de voortgang van onze opdracht voor Stichting Liever in Lierop. Sandra de Vreede van Stichting Liever vertelt over de ontwikkelingen en de voortgang van de bouw. Een mooi inzicht in onze uitdaging en de speciale aard van de opdracht voor ons als installatiebedrijf. Bekijk de reportage hier.
Niet rechtsom? Dan maar linksom!
Aan de rand van het Brabantse dorpje Lierop wordt hard gewerkt aan de herbestemming van een monumentale langgevelboerderij tot woonzorgcentrum. In de stal en karrenloods van de monumentale boerderij worden 12 moderne woonunits voor jongvolwassenen met een beperking ontwikkeld. In het woonhuis worden een gezamenlijke woonkeuken en gemeenschappelijke ruimten ondergebracht voor bewoners en begeleiders. Ondanks de lange aanloop van het project, dat al begon in 2020, is de verbouwing nu dan eindelijk begonnen, en daarmee ook een nieuw avontuur voor de eigenaren van het pand. Sandra de Vreede is initiatiefnemer van het project ‘Liever in Lierop’ dat ooit begon bij haar zoon met een beperking. Midden in de verbouwing blikt ze terug op de lange aanloopfase die eraan voorafging.
Oase van rust
De Vreedes idee voor een woonzorg-centrum ontstond door de realisatie dat zelfstandig wonen geen optie was voor haar zoon. Er moest iets anders worden bedacht. De Vreede: “We zijn toen een kleinschalig ouderinitiatief gestart en hebben gelijkgezinde mensen in de buurt gevonden die ook een kind met een beperking hebben. Uiteindelijk kwamen we bij deze boerderij uit.” De Brabantse langgevelboerderij aan de rand van Lierop bleek een ideale plek waar de jongeren rustig en begeleid kunnen wonen. De Vreede: “Hoewel het aan een relatief drukke weg zit is het achter de boerderij een oase van rust. Dat is wat kinderen die net niet mee kunnen in deze jachtige maatschappij juist heel hard nodig hebben. Hier hebben ze een plek waar de tijd een beetje langzamer gaat.
De rust van de natuur en het groen. Geen drukte is denk ik heel fijn voor iedereen, maar voor deze doelgroep in het bijzonder.” Bij de herbestemming van de boerderij tot woonzorgcentrum wordt de oorspronkelijke uitstraling van het pand zo veel mogelijk behouden. De Vreede legt uit: “Als je valt voor de charme van het monumentale pand en erf, dan moet je ook je best doen om dat te bewaren.” Door met liefde en creativiteit naar de oude boerderij te kijken kwamen ze zo uiteindelijk tot een plan dat de boerderij klaarmaakt voor modern gebruik en tegelijkertijd de sfeer en aard van het pand behoudt.
Zo is het karakteristieke bakhuisje aan de rand van het erf voor De Vreede erg bijzonder. Ze vertelt over de verbindende rol die het huisje speelt tussen haar en de vorige bewoner. “De boerin van de boerderij is inmiddels overleden maar voordat zij en haar man weggingen hebben ze daar nog pizza’s en brood in gebakken met de kleinkinderen. De boer is nu in de negentig en woont in een kleiner huisje in het dorp maar komt het liefst nog elke dag kijken. Hij zegt steeds ‘Ik hoop dat ik de opening nog mee kan maken. Dan ga ik in het bakhuisje voor jullie brood bakken."
Je moet vertrouwen blijven houden
Hoe begin je met je project, en bij wie kan je terecht? Toen Sandra de Vreede aanklopte bij de gemeente om meer informatie te krijgen over de mogelijkheden voor de boerderij werd gezegd dat ze beter een niet-monumentaal pand kon kiezen dat “minder ingewikkeld was.” Overtuigd dat de monumentale boerderij de beste keuze was voor de kinderen, ging De Vreede zelf aan de slag. “Ik dacht: als jij de informatie niet kan geven, dan bel ik zelf met de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.” Die verwezen haar naar Monumentenhuis Brabant. “Zodoende had ik al een heel traject met het Monumentenhuis doorlopen voordat ik weer terugging naar de gemeente. Ik vond het ook leuk om dingen zelf uit te zoeken. Je leert er een heleboel van!”
Tegenslag kwam vervolgens uit onverwachte hoek. Ondanks eerder contact met buurtbewoners bleken enkele dorpsbewoners bezwaar te hebben tegen de nieuwe bestemming van de boerderij. Uiteindelijk heeft dat gezorgd voor grote vertraging en daardoor ook hogere kosten. Sommige ouders vonden de stijgende kosten een te groot risico, waardoor ze niet met het project verder durfden. De resterende ouders moesten op zoek naar nieuwe belangstellenden. De Vreede benadrukt hierin het belang van een goede oudersamenstelling: “Het moeten mensen zijn die bij ons én bij de groep passen. Je moet een groep zijn die met alle neuzen dezelfde kant op staat.” Je moet het samen met elkaar doen. Dit betekent een uitgebreid matchingsproces waarbij zorgvuldig wordt gekeken in hoeverre nieuwe ouders en kinderen bij de huidige groep passen. Een proces waar je volgens De Vreede, ondanks eerdere vertragingen, vooral de tijd voor moet nemen. In plaats van gedemotiveerd te raken blijft ze dan ook positief: “Ik heb andersom gekeken, wat zou er mogelijk zijn om het plan wel te kunnen laten slagen. Je moet het vertrouwen hebben dat er mensen zijn die je hierbij willen helpen, en zelf ook vertrouwen uitstralen naar anderen.” Zo blijft De Vreede als initiatiefnemer niet alleen een rots in de branding voor overige ouders, maar ook voor de gemeente en investeerders die vertrouwen houden in de groep en het proces.
Durf te vragen!
Dat er voor een herbestemmingsproject veel motivatie en doorzettingsvermogen nodig is, is wel duidelijk. Het belangrijkste advies dat De Vreede aan andere eigenaren zou willen meegeven is om te durven en te vertrouwen. “Durf je plan ook aan te passen. Hou je kernwaarden goed voor ogen maar als het rechtsom niet lukt, probeer het dan eens linksom. Er is vaak meer mogelijk dan je denkt.” Op de vraag waar of aan wie ze veel heeft gehad antwoordt De Vreede “We hebben heel veel te danken aan een onbezoldigd adviseur, die al eerder dit soort initiatieven had opgezet. Die heb ik brutaalweg gevraagd of hij iets kon betekenen.” Durf te vragen blijkt al snel een onmisbaar motto in de realisatie van het project, ook in de financiële ondersteuning. De Vreede vertelt dat ze alles op alles zette om het plan toch te laten slagen. Ze ging onder andere op zoek naar maatschappelijke investeerders: “Ik dacht, misschien zijn er wel vermogende particulieren die ons geld willen lenen. Dat was wel een zoektocht, maar het is wel fantastisch dat je zulke mensen gewoon vindt. We hebben geld kunnen lenen van mensen die ik totaal niet kende!”
Naast de onverwachte tegenvallers is er ook ruimte voor onverwachte meevallers. Soms vallen die zomaar op je dak, maar vaker kun je er zelf naar op zoek gaan. Bijvoorbeeld door crowdfunding en het delen van je verhaal. Zo kan je verhaal zomaar bij mensen terecht komen die jou en je ideeën verder willen helpen.
Bron: Magazine Toekomst Boerderijen
